رمان پارمین قسمت پنجم

شب ، بعد از شستن ظرفها کنار کوکب نشست.
- چه سریالیه؟
کوکب بدون آنکه به او نگاه کند گفت :
- تکرارعاصی ... بار قبلی بعضی از قسمتهاش و درست ندیدم
به صفحه تلویزیون چشم دوخت.
- از شهره جون چه خبر ... زنگ نزد
آگهی بازرگانی پخش شد. کوکب صدای تلویزیون را کم کرد و به او نگاه کرد.
- چرا صبحی زنگ زد ... بهت سلامم رسوند...............

سعی کرد لحنش بی تفاوت باشد.
-در مورد خواستگاری حرفی نزد؟
لبخندی روی لب کوکب آمد.
- اتفاقا هر بار که زنگ می زنه ، می گه پس کی عروس گلم بهمون جواب می ده
چیزی نگفت ، با وجدانش در جنگ بود. کوکب دستش را زیر چانه پارمین گذاشت وسرش را بالا آورد.
- نکنه جوابت مثبته که این همه سر به زیر شدی
به چشمهای کوکب نگاه کرد. چقدر دروغ گفتن به این چشمها سخت بود.
- البته اگه شما موافق نباشید جواب منم منفیه
کوکب گونه اش را بوسید و او را در آغوش کشید.
- مگه بهتر از سیاوش هم برات پیدا می شه که بخوام مخالفت کنم
سرش را روی شانه کوکب گذاشت ، قطره اشکی از گوشه چشمش چکید.

- پاشو پارمین ... سیاوش تو حال منتظرته
چشمهای پف کرده اش را به سختی نیمه باز کرد.
- ساعت چنده عمه؟
- ده ... بلند شو دیگه زشته
به سرعت از جایش بلند شد.
- چرا زودتر صدام نکردین
به سمت کمد رفت و در آن را باز کرد. کوکب گفت :
- اشکال نداره ... بازار تازه این موقع رونق می گیره ... فقط سریع آماده شو
کوکب از اتاق بیرون رفت. مانتوی کرمش را همراه شلوار لی زغالیش پوشید. شال حریر مشکیش را برداشت و جلوی آینه ایستاد. تصویر درون آینه با صورتی نشسته و چشمهایی پف کرده به او نگاه می کرد. موهایش را با کلیپس بزرگی پشت سرش جمع کرد و شال را رویش انداخت. در اتاق را باز کرد.
سیاوش با کوکب مشغول صحبت بود. آهسته سلام کرد و وارد دستشویی شد. مسواک زد و چند مشت آب سرد به صورتش پاشید. پف چشمهایش کمتر شد و صورتش رنگی گرفت. کمی مکث کرد و بعد به تصویر چشمهایش درون آینه دست کشید... دارم چی کار می کنم ... ترس در چشمهایش موج می زد. سرش را پایین انداخت و به شیر آب نگاه کرد ... قوی باش ... نترس
از دستشویی بیرون آمد و رو به سیاوش کرد.
- بریم من آماده ام
سیاوش از جایش بلند شد و به کوکب گفت :
- با اجازتون
بعد به سمت در رفت . او هم می خواست همراه سیاوش بیرون برود که کوکب دستش را کشید و آهسته گفت :
- با این ریخت و قیافه می خوای با نامزدت بری بیرون
بی تفاوت گفت :
- دیرمون شده عمه
سیاوش از پله ها پایین رفت .کوکب او را به سمت اتاق هل داد.
- لااقل یه چیزی به لبهات بزن عین گچ شده
با حرص وارد اتاق شد و رژ صورتی رنگ را روی لبش کشید.
- خوبه
کوکب ناراضی گفت :
- یه رنگ و رویی هم به صورتت بده
بی حوصله گفت :
- همین خوبه
بعد با عجله از اتاق خارج شد. سیاوش پایین پله ها منتظرش بود. به آرامی از پله ها پایین رفت. سیاوش خیره نگاهش می کرد وقتی مقابلش ایستاد نگاهشان در هم گره خورد. سیاوش به صورتش اشاره کرد.
- سرحال نیستی
شالش را مرتب کرد و گفت :
- چند شبه تا صبح خوابم نمی بره ... همش کابوس می بینم
سیاوش لحظه ای در فکر فرو رفت.
- می خوای به جای خرید ببرمت یه جای دنج تا حال و هوات عوض شه
مشکوک به سیاوش نگاه کرد ... چی تو فکرش می گذره که اینقدر مهربون شده ... نکنه می خواد دستم بندازه ... شایدم می خواد در مورد فردا باهام حرف بزنه ... یعنی پشیمون شده ... در را باز کرد و گفت :
- نه بریم خرید ... حالم خوبه
درون ماشین نشستند. سیاوش ماشین را از پارک در آورد و رو به او کرد.
- خب کجا بریم
به رو به رویش خیره شد.
- هر جا دوست داشتی برو ... برام فرقی نمی کنه از کجا خرید کنم
سیاوش لبخندی زد و به طعنه گفت :
- چه عروس خوبی
سرش را به سمت سیاوش کج کرد و بدون مقدمه گفت :
- چرا می خوای من و عقد کنی؟
سیاوش بی اعتنا به حرف او یکی از سی دی های پشت آفتابگیر ماشین را در آورد و درون سی دی پلیر گذاشت.
- سیاوش اون روز گفتی تنفر تنها حس مشترک من و تو ، پس چرا دیگه ازم متنفر نیستی؟
سیاوش همان طور که حواسش به ماشین های جلویی بود آهنگها را رد می کرد تا به آهنگ دلخواهش رسید.
- دارم باهات حرف می زنم سیاوش ...
سیاوش صدای آهنگ را زیاد کرد و رو به او گفت :
- من باید این سوال و ازت بپرسم نه تو ... واسه چی نظرت یه دفعه عوض شده؟
سیاوش منتظر نگاهش کرد. جوابی نداشت. طنین صدای خواننده در ماشین پیچید.