آیا با مصرف تفریحی مواد ،کسی معتاد می‌شود؟

یکی از مواد اعتیادآوری که این روزها درباره‌اش صحبت می‌شود، شیشه است. شیشه یک ماده محرک و از خانواده آمفتامین‌هاست که متاسفانه مصرف آن بین برخی جوانان مشاهده می‌شود.ناآگاهی از پدیده اعتیاد و ماهیت دقیق این بیماری باعث باورهای اشتباه می شود. این باور که مصرف تفریحی مواد اعتیادآور نیست، یکی از آنهاست. بسیاری از افرادی که دچار اعتیاد شده اند، با همین فکر شروع کرده اند که مصرف گاه و بیگاه و تفریحی مواد، اعتیادآور نیست...

همه افراد در اولین مصرف گمان می کنند که این آخرین مصرف آنها خواهد بود، اما پژوهش های مختلف نشان داده که مصرف شیشه باعث تحریک قسمت لذت در مغز می شود و چنان اثری از خود به جا می گذارد که فرد را به ادامه مصرف وادار می کند. بنابراین مصرف کنندگان تفننی مواد فقط یک قدم تا اعتیاد فاصله دارند.
بعضی از مردم اعتقاد دارند که در دوره جوانی فرد مجاز است رفتارهای مختلفی را تجربه کند، از جمله مصرف مواد را. این عده ممکن است به مصرف تفریحی و گاه و بیگاه مواد بپردازند اما حقیقت این است که این افراد دید بسیار ساده انگارانه ای نسبت به مواد دارند و این نگاه مانع توجه به حقایق خطرناک مربوط به مصرف مواد می شود.
رانندگی بی دقت و پرسرعت پس از مصرف شیشه یکی از رفتارهای خطرناک است که احتمال تصادفات سنگین را افزایش می دهد. از دیگر پیامدهای مصرف شیشه، رفتارهای جنسی پرخطر است که احتمال ابتلا به ایدز را افزایش می دهد. پس می توان گفت هر چیزی ارزش یک بار تجربه کردن را ندارد.
بر اثر تصور غلطی که وجود دارد خیلی افراد بر این باورند که شیشه یک ماده صرفا شادی آور است، بدون آن که اعتیاد ایجاد کند. برخی جوانان برای به دست آوردن شادی و هیجان در مهمانی ها و جمع های دوستانه و کسب هیجان به مصرف شیشه اقدام می کنند با این تصور که مصرف تفننی عیبی ندارد و عوارضی ایجاد نمی کند؛ اما این خیالی است کاملا باطل.
مصرف شیشه ممکن است باعث شادی و هیجان کاذب شود، اما این شادی زودگذر است و ادامه مصرف شیشه، توهم، بی خوابی یا اختلال شدید در خواب و بی اشتهایی شدید برای ساعت ها و حتی روزها ایجاد می کند.
حالا سوال این است که آیا غیر از شیشه تفریح سالمی وجود ندارد؟ و شادی بسیار اندک و گذرایی که پس از مصرف شیشه به فرد دست می دهد ارزش توهم و عوارض بعدی را دارد؟
توجه به این نکته ضروری است که هیچ کس به طور ناگهانی معتاد نمی شود، بلکه ابتدا در مهمانی ها و جمع های دوستانه به اصرار دیگران و با مصرف گهگاه از سر کنجکاوی یا برای تفریح یا لذت جنسی بیشتر یا برای خلاصی از اصرارهای همسالان یا برای آن که خود را نزد همسالان جنس مخالف، بزرگ و باتجربه نشان دهند، شروع می شود و کم کم به طور خزنده و بی آن که فرد خبردار شود، فاصله مصرف هایش کمتر می شود و از مصرف کننده تفریحی به مصرف کننده دائم یعنی معتاد تبدیل می شود.