مادر، ای لطیف ترین گل بوستان هستی، ای باغبان هستی من، گاهِ روییدنم باران
مهربانی بودی که به آرامی سیرابم کند. گاهِ پروریدنم آغوشی گرم که بالنده ام سازد . . .

جهت خواندن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

كودك كه بودم وقتي زمين ميخوردم مادرم مرا مي بوسيد!
تمام دردهايم از يادم ميرفت
ديروز زمين خوردم ، دردم نيامد . . .
به جايش تمام بوسه هاي مادرم به يادم آمد!...

مادر، ای لطیف ترین گل بوستان هستی، ای باغبان هستی من، گاهِ روییدنم باران
مهربانی بودی که به آرامی سیرابم کند. گاهِ پروریدنم آغوشی گرم که بالنده ام سازد . . .